Willa na sprzedaż w Icod de los Vinos, Teneryfa

Unikalna willa z XVII wieku, zbudowana w 1670 roku dla wojskowego gubernatora wyspy. Gdy pobliski port Garachico został zalany lawą podczas erupcji wulkanu Teide w 1706 roku, port wyspy przeniósł się do Santa Cruz. Gubernator również przeprowadził się do Santa Cruz, a dom stracił swoje pierwotne przeznaczenie. Użycie domu w kolejnych latach jest niejasne, jednak istnieje kopia aktu własności domu z 1923 roku, z której wiadomo, że w tym czasie w przedniej części domu znajdował się mały sklep, gdzie obecnie znajduje się Studio Nelsona, sprzedające artykuły gospodarstwa domowego.

Kiedy obecni właściciele kupili dom w 2004 roku, był on pusty przez 15 lat. Ostatnie 18 lat poświęcono na restaurację domu, wykorzystując oryginalny kamień w miarę możliwości oraz drewno tea wszędzie, które jest ciężkim, żywicznym sosną występującą na wyspach Teneryfa i La Palma, odpornym na termity.

Początkowo parter był głównie wykorzystywany do stajni dla koni, a większość okolicznych domów była wówczas używana przez personel związany z gubernatorem.

Parter głównego wejścia mieści teraz Salę Indii, z meblami i przedmiotami przywiezionymi z Indii przez obecnych właścicieli, oraz Studio, które ma obrazy i pamiątki po admirałach Nelsonie, który zaatakował Teneryfę i został pokonany, tracąc nie tylko bitwę, ale także ramię, a następnie doskonale się zregenerował, pozostając z gubernatorem przez rok przed powrotem do Anglii. Inne obrazy w sali to portrety Szekspira, Henryka VIII Angielskiego i jego 6 żon, w tym jego pierwszej żony, Katarzyny Aragońskiej, cara i carycy Rosji, między innymi. Jest też piękny kominek.

Przechodząc przez hol, dociera się do centralnego patio, które teraz mieści staw rybny z centralną fontanną i jest otoczone paprociami oraz kamiennymi ławkami. Oprócz drzwi prowadzących do Sali Indii i studia, jest dostęp do windy, która prowadzi na dwa wyższe piętra oraz do drzwi Galerii, która mieści 18 obrazów Matki Boskiej namalowanych przez różnych artystów, ale wszystkie mają fascynujący, sublime wygląd spokoju i ciszy. Jest też misternie rzeźbiony kredens, biurko i krzesło, które uważa się za należące do elitarnych prawników z Półwyspu oraz trzy krzesła masońskie, które należały do obecnych właścicieli świątyń masońskich w centrum Londynu. Na końcu patio znajdują się dwie sypialnie z łazienkami i prysznicami. Po prawej stronie znajduje się wejście do małego zacienionego patio, do którego prowadzi okno z sąsiedniego pokoju prysznicowego, oraz przylegający pokój wykorzystywany jako pracownia krawiecka. Obok głównych schodów znajduje się wejście do strefy, która nie jest jeszcze całkowicie wykończona, która mieści biuro z trzema dodatkowymi pokojami oraz kolejne duże wejście na ulicę, a także wejście na wyższy poziom ogrodu.

Przez drzwi wyjściowe z patio znajduje się szatnia domu z fontanną przed nią, a następnie schody do ogrodu i schody nad zbiornikiem wodnym do przechowywania wody z dwóch źródeł słodkiej wody dla domu i pralni, z nieformalnym obszarem kuchennym oraz stołem z kamienia i ławkami z widokiem na ogród. Jest kamienna klatka schodowa na pierwsze piętro z stołem jadalnym na górze dla nieformalnej kuchni na dole, z kolejną kolekcją niebieskiej i białej zastawy, podobnej i uzupełniającej do tej w głównej kuchni.

Z patio, przez główne schody z drewna tea, można dostać się na dużą galerię prowadzącą do trzech głównych sal: salonu, pokoju dziennego i jadalni, które są ze sobą połączone. Wszystkie trzy pomieszczenia są umeblowane w meble antyczne, z licznymi obrazami, półkami ściennymi i żyrandolami. Obok jadalni, która pomieści 12 osób, znajduje się zamknięty balkon z drewna tea z widokiem na ogród. Firany w tych pomieszczeniach i w całym domu są dziełem rodziny Dávila, która szyła firany dla pałacu Buckingham i wielu arystokratycznych domów w Anglii, współpracując z najlepszymi projektantami.

Kuchnia wychodzi z jadalni i ma również drzwi do salonu, a także do głównego korytarza. Dwa rzeźbione antyczne kredensy i rzeźbiony szafek z stołem do jedzenia w kuchni z sześcioma antycznymi krzesłami, wraz z przestrzenią do przechowywania dominują w pomieszczeniu, z marmurowymi powierzchniami w niektórych przypadkach i dużą kolekcją niebieskiej i białej porcelany na ścianach. Wszystkie urządzenia są elektryczne, aby dostosować się do zmian klimatycznych, z 2 piekarnikami Zanussi, lodówką/zamrażarką Samsung, 2 płytami indukcyjnymi Lazer z 3 palnikami, elektryczną salamandrą, mikrofalówką Bosch i piekarnikiem parowym Siemens.

Z głównego korytarza, który mieści 5 marmurowych stolików z chińskimi doniczkami i fascynującą kolekcją religijnych statuetek na ścianach zebranych z całego świata, dwa drzwi prowadzą do trójkątnego korytarza nad centralnym patio, z trzema sypialniami, z których dwie mają wspaniałe łóżka z baldachimem, a jedna z koroną, wszystkie z łazienkami i prysznicami. Korytarz prowadzi do czwartej sypialni z pokojem obok, wykorzystywanym jako garderoba, ale przygotowanym na łazienkę i szafę.

Z głównego korytarza prowadzą schody i winda do biblioteki oraz na dach na drugim piętrze.

Biblioteka rozciąga się wzdłuż całego domu i ma obszerną kolekcję książek, głównie w języku angielskim, ale także niektóre w hiszpańskim i francuskim, obejmując wiele tematów, od historii po gotowanie i ogrodnictwo, w tym powieści, słowniki i encyklopedie, wraz z dziełami sztuki na ścianach, gdzie jest miejsce. Dwa drzwi prowadzą na taras na dachu, który ma wspaniałe widoki na Drago, park i wulkan Teide z jednej strony, a z drugiej na pola bananowe i morze. Taras jest ozdobiony rzeźbami gryfów i smoków oraz doniczkami.

Ogród domu jest rozłożony na trzech poziomach wysokości. Ma inne wejście na ulicę, a boczne drzwi mogły być wejściem numer 9, ponieważ dom ma obecnie dwa numery 7 i 9, numer 9 już nie istnieje. W ogrodzie przylegającym do domu znajduje się magazyn i pomieszczenie z pompami dla systemu wodnego domu.

Działka jest miejska i podlega zgodzie na budowę. Obecnym właścicielom niedawno przyznano pozwolenie na budowę podwójnego garażu, ale nie zostało to jeszcze zrealizowane. Niemniej jednak zasugerowano wiele pomysłów, w zależności od przeznaczenia głównego domu. Jeśli dom miałby być utrzymywany jako dom, mógłby być garażem z pokojami dla personelu na górze.

Okolica jest bardzo spokojna, a droga kończy się w ślepym zaułku z Kaplicą Angustias na końcu, z słynną statuą Marii z Angustias, która w zeszłym roku została wypożyczona do muzeum w Madrycie i właśnie została zwrócona.