Dom na sprzedaż w Llanes, Asturia

Zamek w Porrúa, w Llanes. Nieruchomość o najkorzystniej położonej lokalizacji na wschodzie Asturii. Położony między Picos de Europa a Morzem Kantabryjskim.
Otoczona wioską Porrúa, jedną z najbardziej turystycznych w Asturii, z widokiem na Morze Kantabryjskie i Picos de Europa. Wewnątrz, wszystkie kondygnacje zamku zostały poddane niezbędnemu utrzymaniu, zawsze z szacunkiem dla jego oryginalnej esencji i priorytetowym traktowaniem dostępu do naturalnego światła, aby stworzyć otwarte, jasne i ciepłe wnętrze. Zamek znajduje się w jednej z najbardziej dynamicznych stref wschodniej Asturii. Latem aktywność turystyczna jest intensywna i pasjonująca, pełna inicjatyw kulturalnych, festynów „prao”, gastronomii i wydarzeń odpowiednich dla całej rodziny. Ta aktywność utrzymuje się przez cały rok, podczas gdy biegi Trail i surfing odgrywają pierwszoplanowe role. Mieszkańcy całego gminy Llanes troszczą się o to, by mieć zawsze coś do zaoferowania odwiedzającym. Sidera (gazpacho? - kontekst to cydr) i dobra jedzenie nigdy nie brakują.
Historia El Castillo, jak jest dziś znany, jest wyjątkowym przykładem oddzielnego domu w architekturze indianista, znajduje się w dzielnicy La Pasera w Porrúa, wiosce oddalonej o 5 kilometrów na południowy zachód od Llanes, stolicy gminy o tej samej nazwie, w okręgu wschodniej Asturii, w równonadze do Oviedo, stolicy Asturii oraz Santander, stolicy Kantabrii. Jak w wszystkich wioskach w okręgu, migracja do Ameryki była stała w XIX wieku, a praca – zarówno publiczna, jak i prywatna – prowadzona z kapitałem indyjskim, terminem oznaczającym bogatego z powrotem z Ameryki, która jest ważna w całej Asturii, ma w Porrúa wyjątkowy przykład. Architekt Marta Llavona Campo, w specjalnym studium dla gminy Llanes, analizuje to rygorystycznie. Tytuł samego dzieła dobrze definiuje, co ta kategoria architektury oznacza dla Llanes (a co za tym idzie także dla przypadku szczególnego Porrúa): architektura wyróżniająca się. Analiza i ewolucja domów indian w gminie Llanes między 1870 a 1936 (Real Instituto de Estudios Asturianos. Oviedo, 2007). W niej znajdziemy liczne odniesienia do Zamku, jednego z trzynastu „mieszkań finansowanych kapitałem indyjskim” w Porrúa, obok innych budynków rekreacyjnych lub różnych obiektów użyteczności publicznej w wiosce Porrúa. Zanim powstało to monograficzne dzieło, Covadonga Álvarez Quintana opublikowała swoją obszerne badanie Indianos y Arquitectura en Asturias (1870-1930), (COATT, Oviedo, 1991), będące podstawowym punktem odniesienia w materii, w którym opisuje, co oznacza zestaw w Porrúa, jako przykład, tam istniała „ważna colonia emigrantów szczęśliwych więcej w Meksyku niż na Kubie, a ich obecność odcisnęła piętno na krajobrazie zbudowanym” i oczywiście liczne odniesienia do El Castillo. Chociaż strefa, w której znajduje się dom, nazywa się La Pasera, dziś nazwa El Castillo to określenie, pod którym jest znany, z oczywistych powodów wyglądu i położenia, na podwyższonej pozycji z perspektywą dostępu, zarówno ze wschodu jak i zachodu. Za życia jednego z mieszkańców, pana Salvadora Villara, teścia właściciela, przez długi czas był znany jako „Dom pana Salvadora”, dzisiaj już nieużywany. Dzieło zostało zaprojektowane przez jego właściciela Pio Junco del Pandal, Indianista z Kuby, do którego został zabrany przez swojego wujka Celestino del Pandal Sánchez, który był architektem w Urzędzie Miasta Matanzas, studiując w Akademii Sztuk Pięknych San Fernando (Madryt), wracając do Kuby po zdobyciu tytułu. O Pio Juncu dodaje Llavona, że „emigrował z nim i studiował, by zostać mistrzem robót budowlanych, a także agronomem i mercantilem” dodając, że „Zamek miał być jego letnią rezydencją i w niej eksperymentował z konstrukcją belek i filarów z żelbetu. Dość zaawansowany projekt na wiejskim tle, jak na lata 30. XX wieku. Niestety nie wiemy, który wykonawca zrealizował dzieło”. Dom ma plan kwadratowy, piwnicę i trzy piętra, a jeszcze jedną na wieży. Drzwi wejściowe od południa, z małym frontem schodów, „z solucją logii w dwóch z jego pięter, opartą na kolumnach klasycznych” (Llavona) na pierwszym z nich. A zamknięty oknem w drugim. Dach czterościo-stronny. Schody na północy, w kwadratowym przybudowanym korpusie i własny dach czteroosiowy. Styl domu ocenia szeroko Quintana Álvarez, gdy zwraca uwagę, że chociaż historyzm nie pojawia się w prywatnych zamówieniach, w Asturii są pewne przykłady, w tym wolno stojący dom jednorodzinny El Castillo w Porrúa. Tego typu architektura „wychodzi z pudełka ścian własnych architektury ludowej, chociaż to nie uniemożliwia włączenia wież i kreneli o wyraźnych inspiracjach średniowiecznych… Dworek acastillado jako szczególna wariacja historyzmu stanowi wstęp do domu indian inspirowanego modelami mieszkalnymi o charakterze szlachetnym”. Zwraca uwagę na niewielką uwagę do elementów średniowiecznych, które nie są chrześcijańskie, w Asturii, w przypadku Porrúa, w El Castillo „puste otwory w łukach w półkolumn dostających na drugim piętrze wieży stanowiłyby praktycznie jedyny dowód neoarabistyki zawarty w komplecie zbudowanym przez naszych emigrantów”. Tekst José Villaverde.