Komercyjne na sprzedaż w Capmany, Girona

Nie można jej zdefiniować jednym słowem. Ta butikowa rezydencja, zaprojektowana przez architekta Toni Gironèsa w sercu Alt Empordà, to dzieło przekraczające ideę zamieszkiwania: żyjący ogród, w którym architektura współczesna prowadzi dialog z mediterraną tradycją, zrównoważonym rozwojem i poetyką krajobrazu. Wszystko w niej oddycha harmonią, od mineralnego milczenia betonu po ciepłą fakturę dębowego drewna i zapach gliny o zmierzchu. To dom, który nie narzuca się otoczeniu: osiada na nim, obejmuje je i stapia się z jego światłem.

Zaprojektowana jako schronienie spokoju, ale także jako okazja do tworzenia i spotkań, ta praca autorska może być zarówno luksusowym kompleksem turystycznym, jak i prywatnym, wymarzonym miejscem zamieszkania lub projektem współdzielonego życia w duchu współczesnego co-livingu. Ze wszystkimi pozwoleniami na prowadzenie działalności turystycznej już zatwierdzonymi i z przyległym nagromadzeniem gruntu o powierzchni 850 m² z możliwością powiększenia całości, projekt oferuje doskonałą równowagę między pięknem a wykonalnością, między kontemplacją a wydajnością. To miejsce, gdzie inwestycja staje się dziedzictwem.

Zakwalifikowana jako finalista w Nagrodach Architektury w Gironie, prezentowana na FAD i w innych międzynarodowych konkursach, a jej makieta wystawiana w Muzeum Architektury w Madrycie do maja 2026 roku, ta kreacja wyrasta na wyjątkowe dzieło celebrujące połączenie sztuki i natury. Każde pomieszczenie — otulające, precyzyjne, ciszą — otwiera się na ogród, lustro wody lub stuletnią skałę. Pięć sypialni, zbudowanych z betonowych rur obłożonych drewnem i gliną, ma regulowane oświetlenie, przekrojową klimatyzację i prywatne tarasy, które wychodzą na naturalny pływ z kamienia rzecznego, oazę filtrowanej wody, która zbiera niebo.

Przestrzeń wspólna, salon-jadalnia o powierzchni ponad sześćdziesięciu metrów kwadratowych, rozciąga się na zewnątrz i łączy z modułami mieszkalnymi poprzez mostki unoszące się nad terenem. Wokół niej różne obszary tworzą mały śródziemnomorski wszechświat: kuchnia zewnętrzna z piecem marokańskim i grillem, jadalnia pod dachem na długie biesiady, lektura na świeżym powietrzu, punkt widokowy na Park Naturalny Albera i ogród drzew owocowych — granaty, figowce, kaki, śliwy, pomarańcze — które kwitną jak fragmenty czasu.

Na piętrze dwie wielofunkcyjne przestrzenie mieszczą warsztaty, odosobnienia lub twórcze studia, obok zawieszonej w powietrzu strefy chill-out między niebem a polami suchych kamieni. Wszystko tutaj zostało zaprojektowane, by pojednać esencję: ziemię i powietrze, wodę i ogień, prywatność i otwartość, życie i jego kontemplację.

Więcej niż nieruchomość, ta rezydencja to doświadczenie: sposób pojmowania architektury jako emocji i inwestycji jako gestu przyszłości. Miejsce, gdzie zamieszkanie to po prostu ponowne przynależenie.